Όταν ο Παραμαχάνσα Γιογκανάντα άρχισε να γράφει τις ενορατικά εμπνευσμένες ερμηνείες των λόγων του Ιησού, προσευχήθηκε στον Χριστό να τον οδηγεί στην ανεύρεση του αληθινού νοήματος των λόγων του. Ο Παραμαχανσατζί ευλογήθηκε με την παρουσία και το όραμα του Ιησού Χριστού πολλές φορές στην διάρκεια της ζωής του. Σε μια τέτοια περίσταση, τα μεταγενέστερα χρόνια, ρώτησε τον Ιησού σχετικά με όσα έγραφε. Ήταν μια ώρα σιωπηλής προσευχής. Το δωμάτιό του κατακλύστηκε από ένα γαλαζόλευκο φως και εμφανίστηκε ο Χριστός, ο οποίος ακτινοβολούσε και τριγύρω του υπήρχε μια χρυσή φωταύγεια. Κοιτάζοντάς τον στα πανέμορφα μάτια του τον ρώτησε αν ήταν ευχαριστημένος με τις δικές του ερμηνείες της διδασκαλίας του. Τότε εμφανίστηκε στα χείλη του Χριστού ένα Δισκοπότηρο, το οποίο στη συνέχεια κινήθηκε και άγγιξε τα δικά του. Ο Χριστός απάντησε: «Τα χείλη σου έχουν πιει τα ίδια ΖΩΝΤΑΝΑ ΝΕΡΑ που έχω πιει και εγώ». Λόγια ανυπέρβλητης σιγουριάς! Αυτή η ιερή απάντηση διαφυλάχτηκε με ιερότητα μέσα στην καρδιά του.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]