Όταν ο άντρας μου με παράτησε για μια άλλη (εξίσου νέα κι άμυαλη όπως εγώ), δεν έκανα τίποτε άλλο παρά να σπαράζω στο κλάμα ως τη στιγμή που ξύπνησα κάποια νύχτα μέσα στα μαύρα τα μεσάνυχτα κι έκανα την. . . επανάστασή μου! Έπεσα με τα μούτρα σε ένα πιάτο κρυόμπλαστρα μακαρόνια, απομεινάρια της προηγούμενης μέρας. Ξαφνικά δεν με πείραζε και τόσο που είχα στερηθεί τον τίτλο της υπάνδρου γυναικός και εκεί, εν μέσω της νυκτός, αποφάσισα να κάνω επιτέλους το ταξίδι που πάντα ονειρευόμουν: στα Γκαλαπάγκος! Ποιος ξέρει, ίσως εκεί, ανάμεσα στα είδη που είχε μελετήσει ο αγαπημένος μου Δαρβίνος, να έβρισκα, επιτέλους, το δείγμα ανδρός που ανταποκρινόταν στα όνειρά μου!

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]