Ήμασταν εθελοντές και ζούσαμε για τον απελευθερωτικό αγώνα μας, οραματιζόμασταν τη νίκη και την ανάσταση, αλλά προσγειωμένοι. Σιγά - σιγά άρχισα να καταλαβαίνω πως ο αγώνας μας δεν έχει πρώτο σημείο και στήριγμα τον αυθορμητισμό, ούτε ο αντάρτης εμπιστεύεται μόνο το ένστικτο. Στήριγμα του είναι η πειθαρχία, η οργανωμένη και καλά σχεδιασμένη δράση, το σφιχτοδέσιμο των συναγωνιστών και αλληλοβοήθεια, η κατανόηση και το πάθος για την επιτυχία του σκοπού, η πίστη στη νίκη. Κατάλαβα πως ο αντάρτης διαφέρει από το στρατιώτη. Στρατεύεσαι γιατί το επιβάλει το Σύνταγμα, και το κράτος σ’ εκπαιδεύει και σε καλεί όταν είναι ανάγκη. Αντάρτης γίνεσαι γιατί το θέλεις ο ίδιος. Το επιβάλλει η συνείδηση σου ως Έλληνας πολίτης, που ο τράχηλος σου δεν αντέχει ζυγό.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]