Η Ελλάδα που γνώρισα είναι μια νοσταλγική αναδρομή στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Μια ματιά στη μεταπολεμική Ελλάδα που έκανε δειλά τα πρώτα της βήματα σε μια νέα εποχή. Ξεχασμένες όψεις της πρωτεύουσας, αλλά και ξεθωριασμένες εικόνες της ελληνικής επαρχίας ανασύρονται από τα ερμάρια της μνήμης ενώ ταυτόχρονα αναβιώνουν οι καθημερινές συνήθειες, ο τρόπος ζωής, η διασκέδαση, τα πάρτι και οι συγκεντρώσεις, η αθηναϊκή νύχτα. Κυρίως, όμως, οι άνθρωποι είναι αυτοί που ζωντανεύουν μέσα από τις διηγήσεις και τις αναμνήσεις της συγγραφέως, η οποία μεταφέρει και ξεναγεί τον αναγνώστη σε μιαν άλλη εποχή, όχι πολύ μακρινή, όπου ο χρόνος περίσσευε για τις μικρές χαρές και τις απλές, καθημερινές απολαύσεις.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]