Όλοι μας βλέπουμε τα προβλήματα της χώρας μας να πολλαπλασιάζονται, να τρέχουν με την ταχύτητα των σύγχρονων συγκοινωνιακών μέσων κι εμείς να τρέχουμε ξυπόλυτοι από πίσω για να τα προλάβουμε. Όλοι μιλούμε όπου βρεθούμε για τα χάλια μας και μεταξύ μας βρίζουμε την κατάσταση. Καταλογίζουμε την ευθύνη στους πολιτικούς, στους άλλους, χωρίς να έχουμε το θάρρος να παραδεχτούμε πως οι άλλοι είμαστε εμείς οι ίδιοι, και κατά συνέπεια σ’ εμάς έχει το κακό τις ρίζες του. Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ, το πνεύμα αυτό το μοναδικό στον κόσμο, αυτός ο τρόπος ζωής και τρόπος του σκέπτεσθαι, χάνεται. Το πήραμε είδηση, μα δε λέμε να κάνουμε κάτι το αποτελεσματικό. ΕΛΛΗΝΑ, ξύπνα! Μήπως ξυπνήσεις μια μέρα και είσαι νεκρός. Μήπως η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ . . . πεθάνει!

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]