Στη διάρκεια των τελευταίων ετών η ψυχαναλυτική θεωρία και πρακτική άρχισε να γίνεται όλο και περισσότερο έτοιμη να δεχτεί τη σημασία των πρωταρχικών εμπειριών της μητέρας. Τα ευρήματα του Καυκαλίδη προκαλούν όσους ενέχονται στο θέμα αυτό να προχωρήσουν σε ουσιαστική συζήτηση και πιθανώς σε αναθεώρηση βασικών ψυχαναλυτικών υποθέσεων. Έχω την εντύπωση ότι σήμερα τα αποτελέσματα των ερευνών του έχουν περισσότερες πιθανότητες να συναντήσουν ευρύτερη αποδοχή από ό,τι είχαν όταν πρωτοξεκίνησε τις μελέτες του το 1960. Σήμερα ένα πλήθος από ευρήματα στον χώρο της προγεννητικής και περιγεννητικής ψυχολογίας και ιατρικής υποστηρίζουν τα αποτελέσματα στα οποία έφτασε ο Καυκαλίδης. Σχετικά, και ειδικά για τα ενδιαφέροντα των ασθενών, ελπίζω ότι αυτό το βιβλίο θα διαβαστεί από ένα πλατύ κοινό, καθώς τα ευρήματα του Έλληνα συναδέλφου θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν πολλούς θεραπευτές που έκαναν παρόμοιες παρατηρήσεις σε διαφορετικά πλαίσια και να τους οδηγήσουν ώστε να τις λάβουν σοβαρά υπόψη, ούτως ώστε να παρέξουν καλύτερη υποστήριξη στους ασθενείς τους, επανεκτιμώντας τις πρωταρχικές εμπειρίες τους.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
