Μια ιστορική αναδρομή, μια επιστημονική έρευνα και ένας συναισθηματικός περίπατος στην Αίγυπτο που γνώρισε και αγάπησε ένας γνήσιος Αιγυπτιώτης, ο δάσκαλος και πνευματικός πατέρας χιλιάδων νέων που βρέθηκαν στον δρόμο του και μοιράστηκαν την τιμή, την χαρά και το βάρος της ευθύνης να είσαι Αιγυπτιώτης Έλληνας τον εικοστό αιώνα. Η λαμπρή παρουσία των Ελλήνων στην Αίγυπτο δεν αποτελεί μόνο ένα πέρασμα και ένα κεφάλαιο στην ιστορία της χώρας αυτής. Αποτελεί μια δυναμική παρουσία και μια ισχυρή επιρροή στην εξέλιξη και την ανάπτυξη της χώρας από τον 7ο π.Χ. αιώνα, τότε που οι Μιλήσιοι ίδρυσαν την πρώτη οργανωμένη Ελληνική παροικία στην Αίγυπτο. Συνεχίζεται με την περίλαμπρη Αλεξάνδρεια του Μ. Αλεξάνδρου, που κατέστη το παγκόσμιο κέντρο του Ελληνικού πολιτισμού και της διανόησης των Ελληνιστικών χρόνων. Μετά την εισβολή των Τούρκων στην Αίγυπτο και την άνοδο του Μωχάμετ Άλυ στην εξουσία ενθαρρύνεται η ανάπτυξη του παροικιακού Ελληνισμού. Οι Έλληνες μισθοφόροι, έμποροι, γεωργοί, εργάτες, ναυπηγοί, κρατικοί υπάλληλοι, δάσκαλοι, διανοούμενοι, γιατροί, και επιχειρηματίες υπήρξαν δυναμικοί φορείς πολιτισμού και προόδου και εγκαταστάθηκαν ακόμη και στο πιο απομακρυσμένο χωριό της Αιγύπτου, θέτοντας παράλληλα και τις βάσεις των μικρών και μεγάλων κοινοτήτων τους. Η οικονομική ανάπτυξη της χώρας, απ` το 1860 και μετά, επηρέασε τον αστικό μετασχηματισμό, την ακμή του παροικιακού Ελληνισμού, και την άνθηση της Ελληνικής επιχειρηματικής και βιομηχανικής δραστηριότητας που συνέβαλαν στην ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό της Αιγύπτου. Μια παρουσία που άφησε ανάγλυφα και αναλλοίωτα σημάδια σε κάθε πτυχή της ζωής, κοινωνική, θρησκευτική, πνευματική, εμπορική, επιστημονική, βρίσκοντας την αρμονία για ειρηνική συμβίωση των δύο λαών με σεβασμό στην διαφορετικότητα και στο δικαίωμα για ζωή.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]