Η Κοραλλία μεταβαίνει στη Βασιλεύουσα για να παρευρεθεί στις μεγάλες γιορτές των βυζαντινών καλλιστείων, τότε που ο γιος του αυτοκράτορα Θεόφιλου της Αυγούστας Ευφροσύνης θα διάλεγε μια κοπέλα για να νυμφευθεί. Όταν έφθασε εκεί, έμεινε έκθαμβη από τα πλούτη της βυζαντινής πρωτεύουσας, βίωσε τη λαμπρότητα του Ιερού Παλατίου και επηρεάστηκε από την αίγλη της πανίερης Μεγάλης Εκκλησίας. (. . .) Η Κοραλλία αποκτά ένα πλήθος εμπειριών, γνωρίζοντας από κοντά όλα εκείνα τα σκληρά, και ταυτόχρονα εκλεπτυσμένα και κομψά στοιχεία που συνέθεταν το βυζαντινό πολιτισμό. Δεν φανταζόταν όμως, ότι κατά τις λαμπρές γαμήλιες τελετές έμελλε να συναντήσει το πεπρωμένο της. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]