(. . .) Ζωγράφος του χρώματος περισσότερο η Μπουλγουρά, φαίνεται ότι αποβλέπει να αξιοποιήσει με προσωπικό τρόπο βασικές αρχές του γαλλικού φωβισμού, ιδιαίτερα όπως τις έχουμε σε χαρακτηριστικές προσπάθειες του Ματίς, αλλά και χαρακτηριστικά στοιχεία του εξπρεσσιονισμού, χωρίς όμως τις τονισμένες παραμορφώσεις και τις κραυγαλέες συγκρούσεις χρωμάτων και χώρου. Έτσι αν και περιορίζεται στα πλαίσια των παραστατικών τάσεων, δεν μπορεί να θεωρηθεί ρεαλίστρια, όπως δεν είναι και αποκλειστικά ζωγράφος του φωβισμού και του εξπρεσσιονισμού. (. . .)
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
