«Στο Εσωτερικό, ο Μαίτερλινκ δεν μεταγράφει την ζωή μιας οικογένειας στο εσωτερικό ενός σπιτιού, αλλά το εσωτερικό μάλλον του καθενός. Εγκαινιάζει αυτό που ο Εντγκάρ Μορέν διερμηνεύει με τρόπο πολύ απλό ως εκείνο που είναι όχι πλέον η εποχή του ανθρώπου των σπηλαίων, αλλά η εποχή των σπηλαίων του ανθρώπου. Το ζήτημα είναι να μην αφήσει κανείς αυτά τα χωρίς εικόνα σπήλαια να ζήσουν μόνα την αγωνία τους. Πρέπει να επισκεφθείς, να εξερευνήσεις αυτά τα σπήλαια και να αποπειραθείς να δώσεις μαρτυρία γι` αυτά μ` έναν τρόπο τυφλό, ασυνείδητο και σκοτεινό. Γραμμένο κανονικά για μαριονέτες, το έργο του βέλγου νομπελίστα των αρχών του 20ού αιώνα, διακηρύσσει τη θέληση της μη ενσάρκωσης και απομακρύνει κάθε είδους ρεαλιστική σκηνοθεσία». Claude Regy

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]