«Μου έρχονται στο νου τα λόγια του Τσίζεκ: `Τίποτα δεν μένει μετά το θάνατο, αν η μνήμη δεν έχει κάτι για να αγκιστρωθεί. Χωρίς κάτι που εξωτερικά και αντικειμενικά να υλοποιεί το παρελθόν, δεν μπορεί να νιώσει κανείς την αδιάκοπη ροή της ζωής στο χρόνο`. Αυτό προσπάθησα να κάνω -στο μέτρο του δυνατού- με το βιβλίο μου `Εν Θεσσαλονίκη: Καλλιτέχνες και Εκθέσεις`, στο οποίο συγκέντρωσα μια επιλογή από τεχνοκριτικά κείμενα που έχω δημοσιεύσει σε περιοδικά, εφημερίδες και καταλόγους εκθέσεων την περίοδο 1980-2000.
Όλα τα κείμενα αφορούν καλλιτέχνες της Θεσσαλονίκης -πολλοί δεν βρίσκονται πια ανάμεσά μας- ή εικαστικές εκθέσεις και γεγονότα που πραγματοποιήθηκαν στην πόλη. Μαζί με 76 πίνακες έργων που παραθέτω στο τέλος του βιβλίου, δίνεται -πιστεύω- η ευκαιρία στον αναγνώστη να γνωρίσει μια πλευρά της εικαστικής κίνησης και ζωής στη Θεσσαλονίκη τις δύο τελευταίες δεκαετίες του εικοστού αιώνα».
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
