Έχει ειπωθεί πως `ό,τι υπήρξε ο Σαμπολιόν για την αιγυπτιολογία, υπήρξε η Τζέην Ώστεν για το μυθιστόρημα`. Όλοι οι βασικοί κώδικες του λεγόμενου `μεγάλου μυθιστορήματος` του 19ου αιώνα είναι ήδη παρόντες στα έργα της· σ` αυτές τις εντυπωσιακές όσο και απολαυστικές τοιχογραφίες, όπου η παραμικρή λεπτομέρεια έχει τη σημασία της και όπου, δίχως να συμβαίνει κάτι ιδιαίτερα θεαματικό, οι (μετ)αλλαγές στα (συν)αισθήματα, εμφανείς ή υποδόριες, είναι όχι μόνο συνεχείς, αλλά συχνά και απρόβλεπτες. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι τα συναισθήματα -όπως και `τα πράγματα`, στη γνωστή φράση από τον Γατόπαρδο- `πρέπει ν` αλλάζουν ώστε να παραμείνουν πάντα ... τα ίδια`.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]