(. . .) Κατ’ εξοχήν εκδηλούται η ανάγκη της συνεννοήσεως και της συνεργασίας μετά των εθνικών εκείνων ομάδων, των εκτός του ελληνικού υφισταμένων, μεθ’ ων η συνεννόησις είνε εφικτή. Τοιαύτη εθνική δύναμις είνε οι Αλβανοί, οίτινες και ως εκ της μετά των Ελλήνων συγγενείας, και ως εκ των παραδόσεων, και ως εκ των συμφερόντων αυτών, δύνανται και οφείλουσι να συμπράξωσι μετά των Ελλήνων προς απόκρουσιν του αυτού κοινού εχθρού, επαπειλούντος σήμερον είπερ την γην των προγόνων αμφοτέρων των λαών. Προς σύσφιγξιν των δεσμών τούτων και κατανόησιν της αλληλεγγύης και των κοινών συμφερόντων δημοσιεύονται αι δύο αύται πραγματείαι περί ελληνοαλβανικής συνεννοήσεως, αναγνωριζομένου του οικείου εκάστω δικαίου (. . .)

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]