...Οι Απόδημοι Έλληνες δεν έχουν λησμονήσει την καταγωγή τους, αλλά έχουν οργανώσει σ` όλες τις χώρες όπου ζουν τις `μικρές Ελλάδες` τους, τις ελληνικές κοινότητες-παροικίες, που με τις ορθόδοξες εκκλησίες και τα ελληνικά σχολεία τους διατηρούν ακμαιότατη την εθνική τους συνείδηση και την ελληνορθόδοξη πίστη τους.
Ανυπολόγιστης υλικής και ηθικής αξίας ήταν και είναι ως σήμερα η προσφορά του Απόδημου Ελληνισμού στην απελευθέρωση του υπόδουλου Ελληνισμού και στην οικονομική ανόρθωση της Ελλάδας. Γι` αυτό ιδιαίτερα στις κρίσιμες σημερινές εποχές (οικονομική κρίση, εθνικά προβλήματα) ο Απόδημος Ελληνισμός αποτελεί για την Ελλάδα ένα σταθερό οικονομικό στήριγμα και μια πηγή δύναμης για κατοχύρωση των εθνικών μας δικαίων. Αρκεί να θυμηθούμε τους Μεγάλους Διδασκάλους του Γένους που σπούδασαν στην Ευρώπη και προετοίμασαν θεωρητικά την Επανάσταση του 1821, τους Εθνικούς Ευεργέτες που πλούτισαν στις ευρωπαϊκές χώρες και ίδρυσαν στις ιδιαίτερες πατρίδες τους και στην Αθήνα σχολεία, στάδια, εκκλησίες κ. ά., τους ομογενείς της Μολδοβλαχίας και τους Ιερολοχίτες, που σχημάτισαν τα πρώτα ένοπλα σώματα της Επανάστασης και θυσιάστηκαν οι περισσότεροι στις πρώτες κιόλας μάχες, το Ρήγα Φεραίο, που όργωσε την Κεντρική Ευρώπη και τα Βαλκάνια σπέρνοντας το σπόρο της Επανάστασης, τη Φιλική Εταιρεία που οργάνωσε μυστικά την Επανάσταση με κέντρο την Οδησσό της Ρωσίας και τόσους άλλους, που συμπαραστάθηκαν στην πατρίδα τους Ελλάδα από μακριά με χρήματα και με συμμετοχή στους εθνικούς αγώνες, γιατί η καρδιά τους χτυπούσε ελληνικά. Ή τους μάρτυρες τη ρωμαιοκρατίας και τους νεομάρτυρες της τουρκοκρατίας που βασανίστηκαν ή θυσιάστηκαν για να κρατήσουν την ορθόδοξη πίστη τους, που συνυφάνθηκε σ` όλη τη μακραίωνη ιστορία μας με την ελληνική γλώσσα και την εθνική μας συνείδηση.
Μια επίσκεψη σε μια σημερινή ελληνική παροικία, όπου τηρούνται με θρησκευτική ευλάβεια τα πατροπαράδοτα ήθη και έθιμα, όπου τα ελληνόπουλα διδάσκονται και μιλούν την ελληνική γλώσσα σε ελληνικά σχολεία, όπου οι μεγάλοι εκκλησιάζονται κάθε Κυριακή στην ελληνορθόδοξη εκκλησία τους, μας παρηγορεί και μας δίνει την ελπίδα -και γιατί όχι τη βεβαιότητα- ότι ο Ελληνισμός είναι μια άσβεστη φλόγα που θα καίει πάντα στις καρδιές του απόδημου Ελληνισμού.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]