Το παιχνίδι, είναι μια απ` τις σπουδαιότερες εκδηλώσεις της παιδικής ηλικίας. Είναι ένα μέσο, με το οποίο το μικρό παιδί θα εξελιχθεί και θα προετοιμαστεί για τη ζωή, θα καλλιεργήσει τις χρήσιμες δυνάμεις του και τα ένστικτά του και θα αναπτύξει τα διάφορα μέλη του σώματός του. Ακόμη με το παιχνίδι και μάλιστα το ομαδικό και κατάλληλα οργανωμένο, θα αποκτήσει τις απαραίτητες εμπειρίες για τη ζωή και θα διαμορφώσει το χαρακτήρα του. Απλά και λιτά, δίχως πολύχρωμα εξαρτήματα, δίχως πολύπλοκους χειρισμούς και ηλεκτρονικά κοντρόλ, με λίγα βότσαλα, ένα μικρό τόπι, μερικά κομμάτια κεραμίδι, λίγο σπάγκο, μια κιμωλία και πολλή φαντασία και αγάπη. . . Αυτά ήταν τα παραδοσιακά μας παιχνίδια. Βγαλμένα μέσα απ` τη σοφία του λαού μας και προσαρμοσμένα στις ανάγκες και τα μέσα της κάθε εποχής, μεγάλωσαν, εκπαίδευσαν και διασκέδασαν γενιές και γενιές παιδιών.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]