Πολύ πριν ο άνθρωπος πατήσει το πόδι του στη Γη μας, ένα τρανό βασίλειο διαφέντευε την πλάση: των ζώων το βασίλειο. Μονάρχης ήτανε το Λιοντάρι, κι όλοι οι άλλοι υποταχτικοί του -καλοί και κακοί, πανούργοι κι ευκολόπιστοι. Τα ζώα κείνο τον καιρό είχανε λαλιά· και λέγαν, και λέγαν, και σταματημό δεν είχαν. Ίδια με μας, τους σοφούς πιθήκους, που έτσι και γεννηθήκαμε, σωπάσαμε ευθύς τα ζώα να μιλούν. Μα ένας παραμυθάς μεγάλος, μπορεί κι ο μεγαλύτερος, έστησ` αφτί στων ζώων τη γειτονιά και μέσα στο βιβλίο ετούτο έγραψε όσα είδε κι όσα άκουσε. Γιατί κατιτίς ψιθυριζότανε ακόμα...
