Ένα πολυπρόσωπο μυθιστόρημα που κινείται στα λησμονημένα, κι ωστόσο οικεία τοπία μιας επαρχιακής πόλης. Η Φανή μεγάλωσε και έγινε αρχαιολόγος· έρχεται να συναντήσει τη δίδυμη αδερφή της, την Αριστέα, στο ξέφωτο όπου έπαιζαν όταν ήταν παιδιά.
Το βιβλίο αυτό είναι μια κατάβαση στη μνήμη και στη γλώσσα, ένα παιχνίδι ανάμεσα στο οικείο και το ξένο, στη φαντασία και την πραγματικότητα, στον πρωτογονισμό και την ωριμότητα. Οι χαρακτήρες συμπορεύονται με τις εικόνες της φύσης· τα πάθη και τα βάσανά τους ξορκίζονται όπως στα παραμύθια, τα παραμύθια που εξαϋλώνουν τις αγωνίες μας και πραγματοποιούν τις ευχές μας. Όπως τα παραμύθια που διατρέχουν αυτό το μυθιστόρημα, που διόλου δεν μοιάζει με πρώτο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]