Ο συγγραφέας, διευθυντής τότε δύο Αγγειοχειρουργικών Τμημάτων του Ε.Σ.Υ. (1985-2006), τα οποία οργάνωσε και λειτούργησε από το μηδέν, και που αντιστάθηκε στο «φακελάκι», ξεφυλλίζει το σημειωματάριό του και ξαναθυμάται. . . Οι είκοσι και μία σπαρταριστές ιστορίες της καθημερινότητας που έζησε ο ίδιος μέσα στα νοσοκομεία Ελπίς και Κωνσταντοπούλειο-Αγία Όλγα, φωτίζονται και συμπληρώνονται με δύο άρθρα ημερήσιων εφημερίδων, ένα γράμμα στον υπουργό υγείας και μια γραπτή μαρτυρία πέντε ασθενών. Οι ιστορίες αυτές, του γέλιου και του κλάματος, φωτογραφίζουν όλους μας. Δείχνουν ποιοι πραγματικά είμαστε. . . Αυτοί είμαστε. . . Εσύ, εγώ και οι άλλοι.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]