Το μυθιστόρημα `Δύο χρόνια διακοπές`, που κυκλοφόρησε με τον πρωτότυπο τίτλο Deux ans de vacances, δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1988. Όπως τα περισσότερα μυθιστορήματα του Βερν, κυκλοφόρησε αρχικά σε είκοσι τέσσερις συνέχειες (μεταξύ Ιανουαρίου και Δεκεμβρίου του 1888) στο περιοδικό του Ετζέλ Magasin d`Education et de Recreation. Τον Ιούνιο και το Νοέμβριο του ίδιου έτους δημοσιεύθηκε και σε δύο τόμους από τον ίδιο εκδότη, ενώ στα τέλη Νοεμβρίου ακολούθησε και μια έκδοση σε έναν τόμο.
Σε αυτό εξιστορούνται οι περιπέτειες μιας ομάδας μαθητών που, έπειτα από ένα ναυτικό ατύχημα, ναυαγούν σ` ένα άγνωστο νησί του νότιου Ειρηνικού Ωκεανού. Πρόκειται για άλλη μια περιπέτεια στο στιλ του Ροβινσώνα Κρούσου, με πρωταγωνιστές παιδιά, που απευθύνεται σε παιδιά, και σε όσους αισθάνονται παιδιά. Είναι το ένα από τα δύο βιβλία για τα οποία ο Βερν αισθάνεται την ανάγκη να γράψει έναν πρόλογο (το άλλο είναι το Second Patrie, του 1900).
Το βιβλίο χαρακτηρίζεται, μεταξύ άλλων: από την έλλειψη πληρώματος ή τουλάχιστον επόπτη ή συνοδού πάνω σ` ένα πλοίο γεμάτο παιδιά ηλικίας οκτώ ως δεκατεσσάρων ετών· από το γεγονός ότι το πλοίο ήταν δεμένο στην αποβάθρα μ` ένα μόνο σκοινί· από την ποικιλία φυτών και ζώων πάνω στο νησί (μέχρι και ιπποπόταμους είχε)· από το γεγονός ότι δεν μπορούν να δουν τα διπλανά νησιά (η ταυτότητα του νησιού αποκαλύπτεται στο τέλος και, πράγματι, μια ματιά στο χάρτη δείχνει ότι περιβάλλεται σχεδόν από παντού από άλλα νησιά και στεριές που είναι πολύ κοντά, σε ορισμένα σημεία κάτω από ένα μίλι και στα περισσότερα σημεία κάτω από πέντε με δέκα μίλια).
Αν τα ξεχάσουμε όμως αυτά, αν ξεχάσουμε ότι ο Βερν `οφείλει` να περιγράφει με επιστημονική ακρίβεια το περιβάλλον των περιπετειών του (αυτό το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του) και αφεθούμε σε μια φανταστική ιστορία, σ` ένα φανταστικό νησί, σίγουρα θα περάσουμε καλά. Είναι ένα βιβλίο το οποίο συνιστώ να διαβάσουν παιδιά μικρότερης ηλικίας ώστε να εισαχθούν ομαλά κι ευχάριστα στον κόσμο των `Φανταστικών Ταξιδιών` του Ιουλίου Βερν.