Η Αντιγόνη, μια ηλικιωμένη αλλά δυναμική γυναίκα της εποχής μας, λειτουργεί έναν μικρό ραδιοφωνικό σταθμό, μέσα στο σπίτι της. Παρ’ όλες τις αντιρρήσεις του στενού οικογενειακού της περιβάλλοντος και ορισμένων άλλων «προσώπων» που ενοχλούνται από τα «σχόλια» που εκτοξεύει στους αιθέρες «προς τέρψιν και αγαλλίασιν των ολίγων», η Αντιγόνη συνεχίζει απτόητη το έργο της με την βοήθεια του. . . Θανάση του Αλβανού, μοναδικού της συνεργάτη, εργάτη και φύλακα του σταθμού. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
