(. . .) Σ’ αυτήν την εργασία δεν κράτησα ομοιογένεια ούτε ακριβή σειρά γεγονότων και περιστατικών, αντίθετα με εργαλείο μου τον ελεύθερο συνειρμό περιέγραψα τα γεγονότα όπως αυτά έφταναν στην επιφάνεια, αυθόρμητα και αβίαστα ώστε να περιγράψουν πάνω απ’ όλα μια πραγματικότητα και να προσδώσουν στο βιογραφούμενο πρόσωπο ακέραια την οντότητά του. Η προσπάθειά μας αποσκοπεί στο να δώσουμε στην Ελένη Καζαντζάκη το πραγματικό της πρόσωπο. Η Ελένη Καζαντζάκη στην πραγματικότητα ήταν ζωντανή, εύστροφη, δυναμική, εργατική στο έπακρο, μια αγωνίστρια της ζωής. Ακόμα, χωρίς να υπερβάλω, θα την χαρακτήριζα σα μια «Ηγερία» στο πλάι μιας εκπληκτικής προσωπικότητας όπως ήταν ο Νίκος Καζαντζάκης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]