Ο Β` Παγκόσμιος Πόλεμος υπήρξε ένα φαινόμενο πολύπλοκο και πολυσχιδές. Σε μερικές πλευρές αυτής του της πολυπλοκότητας, θα αναφερθούμε, όσο επιτρέπουν τα στοιχεία μας και το βεληνεκές μας, στις σελίδες που ακολουθούν. Εδώ, ας αρκεστούμε να προϊδεάσουμε τον αναγνώστη, λέγοντας ότι το κεφάλαιο του πολέμου αυτού που θα μας απασχολήσει σ` αυτή τη μικρή αναφορά είναι όχι τόσο η γενική του ιστορία, η γενική του πλοκή και η έκβασή του, όσο η φάση της προετοιμασίας του και της πρώτης περιόδου της διεξαγωγής του. Στην πορεία προετοιμασίας του πολέμου και διαμόρφωσης των μετώπων του, που καλύπτει όλη τη δεκαετία του `30, εμφανίζονται δύο `ιστορικές βάσεις`, αν μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει αυτή την έκφραση, για τη μελλοντική αναμέτρηση: α) Η αναδιανομή του κόσμου. Το στοιχείο αυτό είναι εκείνο που συνδέει άμεσα το Β` Παγκόσμιο Πόλεμο με τον Α`. Πρόκειται για το γνώριμο φαινόμενο που έχει τις ρίζες του στη μόνιμα ανισομερή και ανισόμετρη ανάπτυξη και `επανανάπτυξη` του καπιταλισμού στο μονοπωλιακό του στάδιο. Η πλευρά αυτή παίρνει επείγοντα χαρακτήρα μετά το 1929, με το ξέσπασμα της μεγάλης οικονομικής κρίσης, που βάζει οριστικά τέρμα στην περίοδο της σχετικής σταθερότητας του μεσοπολεμικού καπιταλισμού. Η σύνδεση μεταξύ των δύο παγκόσμιων πολέμων φαίνεται, πράγματι, πολύ στενή. Ακόμα και τα βασικά τους μέτωπα είναι τα ίδια. β) Η προσπάθεια καταστροφής του σοσιαλισμού. Το στοιχείο αυτό είναι καινούργιο στοιχείο του Β` Παγκόσμιου Πολέμου. Εμφανίζεται, βέβαια, και στον Α`, αλλά μόνο σε μια ακόμα τελείως ανεξέλικτη μορφή. Στο Β` Παγκόσμιο Πόλεμο, εμφανίζεται με την πλήρη μορφή του: Με τη μορφή της ανάγκης καταστροφής μιας συγκεκριμένης δύναμης, της ΕΣΣΔ. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]