Όλοι γνωρίζουμε την ιστορία του Κατακλυσμού. Τα νερά που ανέβαιναν ασταμάτητα. Τους ανθρώπους που επέζησαν. Τα ζώα που πήρε μαζί του ο Νώε στην Κιβωτό. Όμως τι απέγιναν οι άλλοι; Οι γυναίκες και τα παιδιά; Πώς είναι να προχωράει κανείς προς το άγνωστο; Είναι δυνατόν ο Θεός να άφηνε τον Νώε να βλέπει τους συνανθρώπους του να παλεύουν μέσα στο νερό, χωρίς να κάνει κάτι για να τους βοηθήσει; Και πώς νιώθει άραγε κανείς κλεισμένος κάπου με πεινασμένα, αγριεμένα και φοβισμένα ζώα; (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
