Δεν είναι πολλοί αυτοί που παρακολουθούν στην Ελλάδα τα ζητήματα της Πολιτιστικής Πολιτικής με θεωρητικό εξοπλισμό και σφαιρικό ενδιαφέρον, χωρίς να εστιάζουν την προσοχή τους μόνο σε μια τέχνη ή έναν τομέα. Η Ματούλα Σκαλτσά έχει βεβαίως στραμμένη την προσοχή της στο επιστημονικό της αντικείμενο, την ιστορία της τέχνης και τη μουσειολογία, επιχειρεί όμως πάντοτε την αναγωγή των παρατηρήσεών της στο επίπεδο της γενικής πολιτιστικής πολιτικής. Το κόκκινο νήμα που διαπερνά τα κείμενά της είναι το ενδιαφέρον της για τη θέση της Ελλάδας στο σύγχρονο παγκόσμιο πολιτιστικό γίγνεσθαι. Η κυρία Σκαλτσά γνωρίζει προφανώς πολύ καλά πως οτιδήποτε σχετίζεται με τον πολιτισμό ως αισθητική και τεχνολογική κατάσταση και ως πνευματική καλλιέργεια και στάση είναι βαθύτατα ιδεολογικό και άρα εξόχως πολιτικό και ως τέτοιο εγκαλεί πολύ συχνά τον πνευματικό επαρχιωτισμό από τον οποίο πάσχει εκ γενετής το νέο ελληνικό κράτος και η ασθενής κοινωνία των πολιτών που προέκυψε από αυτό.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]