Στις σελίδες του βιβλίου, αποτύπωσα σημαντικό μέρος απ’ ό,τι, κατά καιρούς σε ώρες περισυλλογής και συναισθηματικής αναπόλησης επανέρχεται νοσταλγικά στη μνήμη μου. Ευχάριστες, αλλά και δύσκολες στιγμές από εκείνη την τόσο ξεχωριστή περίοδο της ζωής μου. Κατέγραψα ό,τι ένιωσα σαν κάτοικος της Βομβάης που είχε το προνόμιο, ζώντας κοντά στον κοινό άνθρωπο, να δει και να ζήσει περισσότερα απ’ όσα βλέπει ο περιηγητής μέσα από το τουριστικό λεωφορείο. Σκέψεις καρδιάς για έναν τόσο ξεχωριστό και βασανισμένο λαό. . .
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
