Το παρόν βιβλίο αποτελεί τη φυσική συνέχεια - συνέπεια του προηγούμενου (Αυτογνωσία: Αυτοανάλυση και Αυτοέλεγχος), ενσωματώνει όλες τις νέες εξελίξεις και τις αλλαγές που σημειώθηκαν κατά τα είκοσι χρόνια στους κόλπους της γνωσιακής - συμπεριφοριστικής προσέγγισης. Σκοπός του είναι να προσφέρει στον αναγνώστη τις απαραίτητες θεωρητικές βάσεις ώστε να κατανοήσει το μοντέλο της αυτοδιαχείρισης και τις εφαρμογές του στην εκπαιδευτική πράξη, αλλά και να συμβάλει στη βελτίωση του επαγγελματικού εαυτού των ειδικών ψυχικής υγείας, και των εκπαιδευτικών που ασχολούνται με την συμβουλευτική. Πιο συγκεκριμένα, στο βιβλίο παρουσιάζονται το μοντέλο αυτορρύθμισης, ένα παρεμβατικό μοντέλο δράσης όταν οι εγγενείς αυτορρυθμιστικοί μηχανισμοί των ανθρώπων δεν επαρκούν, καθώς και οι επτά φάσεις του μοντέλου αυτοδιαχείρισης που αποτελεί καρπό της θεωρητικής και ερευνητικής εργασίας τριών καταξιωμένων επιστημόνων του χώρου. Η ιδιαίτερη προσφορά του βιβλίου όμως έγκειται στην παρουσίαση της χρήσης του μοντέλου αυτοδιαχείρισης για τη βελτίωση της αυτογνωσίας των ειδικών ψυχικής υγείας και των εκπαιδευτικών που ασχολούνται με την συμβουλευτική. Σε αυτό το πλαίσιο γίνεται και η περιγραφή των εμπειριών της συγγραφέως από τα όσα διαδραματίζονται σε συγκεκριμένες ομάδες αυτογνωσίας. Ασφαλώς ένα βιβλίο δεν είναι αρκετό για να ωφελήσει ουσιαστικά τον αναγνώστη σε προσωπικό επίπεδο, ούτε επαρκεί ως εκπαίδευση για τον συντονισμό ομάδων αυτογνωσίας. Μπορεί όμως να πληροφορήσει και να ευαισθητοποιήσει όλους εκείνους που ενδιαφέρονται, όπως μπορεί να προσφέρει στον έμπειρο γνωστικο - συμπεριφοριστή ψυχοθεραπευτή ένα πλαίσιο οργάνωσης του ψυχοθεραπευτικού του έργου με βάση το μοντέλο της αυτοδιαχείρισης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]