«. . .Δεν είμαι παρά ένας ταπεινός αναζητητής της Αλήθειας. Αδημονώ να λυτρωθώ πνευματικά από τη σημερινή μου ύπαρξη. Η όποια προσφορά μου στο έθνος εντάσσεται στα πλαίσια του πειράματος της σάρκας. Απ` αυτή τη σκοπιά, μπορεί να χαρακτηριστεί πολύ εγωιστική. Δεν επιθυμώ το επίγειο βασίλειο, ζητώ το βασίλειο των Ουρανών που είναι η ψυχική απολύτρωση. Για να το πετύχω αυτό, δεν χρειάζεται να ζητήσω καταφύγιο σε μια σπηλιά· μπορώ να την κουβαλάω μέσα μου, αν θέλω. . . Για μένα η οδός της σωτηρίας είναι η διαρκής εργασία για την εξυπηρέτηση της Χώρας μου και της Ανθρωπότητας. . . Επιθυμώ να ζήσω αρμονικά με τους φίλους και τους εχθρούς. Ακόμη κι αν ένας Μουσουλμάνος, ή ένας Χριστιανός, ή ένας Ινδός με περιφρονεί, επιθυμώ να τον αγαπώ και να τον εξυπηρετώ όπως θ` αγαπούσα τη γυναίκα μου και το παιδί μου, κι αν ακόμη με μισούσαν. Συνεπώς ο πατριωτισμός μου δεν είναι παρά ένας σταθμός του ταξιδιού μου προς τη γη της ειρήνης και της αιώνιας ελευθερίας. Θεωρώ λοιπόν πως η πολιτική σχετίζεται με τη θρησκεία, εξαρτάται από τη θρησκεία και χωρίς αυτήν αποβαίνει μοιραία για την ψυχή».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]