Μια καλοκαιρινή νύχτα, η Πώλα μένει άγρυπνη στο κρεβάτι. Δίπλα της κοιμάται ο επί εικοσιπενταετία άντρας της, ο Μάικ, ενώ το ίδιο κάνουν και τα δύο δεκαεξάχρονα παιδιά της, ο Νικ και η Κέιτ, καθένα στο δωμάτιό του. Η Πώλα ξέρει ότι η επόμενη μέρα θα αλλάξει τα πάντα στη ζωή τους. Βρισκόμαστε στο 1995. Επίκειται μια αποκάλυψη. Τα παιδιά της θα βρεθούν αντιμέτωπα με το μέλλον τους. Καθώς αναθυμάται τα χρόνια που προηγήθηκαν και εκείνα που ακολούθησαν τη γέννηση των παιδιών, διηγείται μια ιστορία που είναι ταυτόχρονα ύμνος στην αγάπη και συγκινητική ομολογία για το φόβο της απώλειας και για το πόσο εύθραυστη είναι ακόμη και η πιο μύχια αίσθηση του εαυτού μας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]