«Κυρία ζητά γελωτοποιό. Μισθός ικανοποιητικός». Έτσι έλεγε η αγγελία της Δωροθέας, ωραίας, πετυχημένης και δυστυχισμένης κόρης μεγαλοεπιχειρηματία. Ο Γιάννης, καλοφτιαγμένος και γοητευτικός, προσλαμβάνεται επειδή απαντά έξυπνα και πρωτότυπα στις τρελές ερωτήσεις της Δωροθέας. Έτσι, το παράξενο ζευγάρι της νεαρής κυρίας και του γελωτοποιού της αρχίζει να περιφέρεται στα κλαμπ και στα πάρτι των βορείων προαστίων, παίζοντας διαρκώς ένα διαλεκτικό παιχνίδι αλληλοκαταστροφής: εκείνη μισεί τους άντρες εξαιτίας της ανοησίας και της εξουσιομανίας τους, έστω κι αν τους μιμείται για χάρη της καριέρας της· εκείνος ήταν πάντα βίαιος και κυνικός με τις γυναίκες. Καθώς η Δωροθέα αντιστέκεται στον έρωτα, ο Γιάννης αρχίζει να στρέφει την «αρσενική» του βιαιότητα στον ίδιο του τον εαυτό. Σύντομα παρασύρονται σ` ένα αδιέξοδο παράφορου, σαδομαζοχιστικού πάθους. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]