... Τώρα πια δε σου τηλεφωνώ. Όπως κι εσύ άλλωστε. Με τη διαφορά ότι εσύ ξέρεις πως το ψάρι είναι πιασμένο καλά στ` αγκίστρι και δεν μπορεί πια να ξεφύγει. Ξέρω πως θα περάσει ο καιρός και θα μαλακώσει μαζί του κι ο πόνος. Ίσως και να σβήσει τελείως. Ξέρω πως θα βρω και πάλι τα παλιά μου ενδιαφέροντα, ίσως και νέα, θα ερωτευθώ ξανά, θα πονέσω, και πάλι από την αρχή...
