«Πρώτα πρώτα ένα είναι σίγουρο· ο Ζιλμπέρ και ο Βοσερέ με εξαπάτησαν. Κάτω από τα έπιπλα, στο βάθος των ντουλαπιών, δεν έψαχναν παρά ένα πράγμα και τίποτ` άλλο, το κρυστάλλινο πώμα. Είναι βέβαιο, ότι για λόγους που αγνοώ, αυτό το μυστηριώδες κομμάτι από γυαλί έχει στα μάτια τους τεράστια αξία. . . Και όχι μόνο στα δικά τους μάτια, αφού απόψε κάποιος είχε την τόλμη και την επιδεξιότητα να μπει στο διαμέρισμά μου και να κλέψει το εν λόγω αντικείμενο». Κανένα μυστήριο όμως δεν μένει ανεξιχνίαστο για τον Αρσέν Λουπέν, που γεννημένος το 1905, σχεδόν τυχαία, από την πένα του Μωρίς Λεμπλάν, κατάφερε να ανάγει την κλοπή σε τέχνη και να εντάξει το αστυνομικό μυθιστόρημα του φόνου, στις τάξεις της πραγματικής λογοτεχνίας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]