Το βιβλίο αυτό ανασύρει από την αφάνεια και τη σκοτεινή λησμονιά τις χιλιάδες των Μανιατών πολεμιστών, που αποτέλεσαν τη ραχοκοκκαλιά της επανάστασης του 1821. Περιλαμβάνει αυτούς που με τις θυσίες τους και τους αγώνες τους μας χάρισαν τη λευτεριά. Κατονομάζει τους σκεπασμένους με το πέπλο της λήθης Μανιάτες, οι οποίοι για τη συμμετοχή τους στον απελευθερωτικό αγώνα τιμήθηκαν από το ελεύθερο κράτος μας με το αριστείο του ηρωϊκού προμάχου της πατρίδας. Όλους αυτούς έχουμε υποχρέωση να τους τιμούμε και να τους ονομάζουμε, γιατί δεν τους πρέπει η ανωνυμία. Το στεφάνι της δόξας δεν προορίζεται μόνο για τους αρχηγούς, αλλά πρέπει να στεφανώνει όλους τους αγωνιστές της επανάστασης του 1821. Χρέος κάθε Μανιάτισσας και κάθε Μανιάτη είναι να αναζητήσουν τους προγόνους τους στις σελίδες αυτού του βιβλίου, για να τους παραδώσουν παρακαταθήκη στα παιδιά τους. Οι νέοι να τους κάνουν πρότυπα, ώστε οι αγώνες τους να τους οδηγούν στην ειρηνική προσπάθεια και στη σκληρή εργασία για την επαγγελματική τους πρόοδο και καταξίωση, αλλά παράλληλα και στην κοινωνική προσφορά.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]