Κάτι έπεσε από τον ουρανό, τον χτύπησε και τον βύθισε σε κώμα. Όταν ξύπνησε ήταν πλουσιότερος κατά οκτώμισι εκατομμύρια λίρες. Αυτοί που τον αποζημίωσαν τον υποχρέωσαν να κρατήσει μυστικές τις συνθήκες του ατυχήματος. Απελπιστικά αποξενωμένος από τον κόσμο γύρω του, ο ήρωας στα `Απομεινάρια`, ξοδεύει με μανία τον χρόνο του και τα χρήματα της αποζημίωσης για να αναπαραστήσει σκηνές που θυμάται αμυδρά από το παρελθόν. . . Κόκκινα κρεμμύδια, ο ήχος ενός πιάνου, η μυρωδιά φαγητού που τηγανίζεται, τεμπέλικες γάτες που σουλατσάρουν στη στέγη. . . Αγοράζει ένα ολόκληρο κτίριο και προσλαμβάνει τους ενοίκους για να ζωντανεύουν κάθε μέρα τις αγαπημένες του αναμνήσεις, παίζοντάς τις ξανά και ξανά. . . Όταν η αναπαράσταση των αναμνήσεών του δεν αρκεί να σβήσει τη δίψα του για αυθεντικότητα, αναζητά όλο και πιο βίαιες σκηνές μέχρι που η εμμονή του για την επανάληψη ξεπερνά κάθε όριο. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]