Η πόλη άρχιζε να ξυπνάει, μια πόλη άρχιζε να ξυπνάει.
Πλήθος ανθρώπινες φυσιογνωμίες, φιγούρες, προχωρούσαν μ` ένα ρυθμό.
Φαινόντουσαν μόνο τα πρόσωπά τους, γιατί ήταν πλήθος οι άνθρωποι, πρόσωπα που κυλούσαν, πρόσωπα που ακολουθούσαν τη ροή, πρόσωπα που τα έχανες γιατί τα κοίταζες και η ροή τα έπαιρνε κι ακολουθούσες και συ, σε πιάνανε τα γέλια και τα πρόσωπα γυρνούσαν και σε κοιτούσαν και γελούσαν επειδή γελούσες και συ και τα βλέμματα διασταυρώνονταν και χάνονταν μέσα στο πλήθος μιας πόλης που άρχιζε να κινείται.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
