Ο «Άνιμους» και η «Άνιμα» είναι εν δυνάμει οι σοβαρότεροι άξονες πάνω στους οποίους στηρίζονται τα οικοδομήματα της θηλυκής και της αρσενικής ψυχολογικής ολοκλήρωσης. Άξονες που μπορούν εξίσου να εξισορροπήσουν και να ολοκληρώσουν την ανθρώπινη προσωπικότητα ή να την κλονίσουν ανεπανόρθωτα και να την οδηγήσουν στον ψυχολογικό μαρασμό. Ασυνείδητα ψυχικά περιεχόμενα, σκιώδεις μορφές του ψυχικού μας κόσμου, που αποκτούν το μερίδιό τους στην καθολική μας έκφραση σαν ανθρώπινα πλάσματα, ιδιαίτερα σε μια εποχή που μας έχει αποκλείσει, χάριν της τεχνολογικής ή της στείρας νοητικής ανάπτυξης, από τους θαυμαστούς κόσμους της εσωτερικής μας ύπαρξης. Εκείνους τους κόσμους που υπήρξαν τα πραγματικά θεμέλια του παγκόσμιου πολιτιστικού οικοδομήματος. Σε κάθε περίπτωση όμως αποτελούν αναπόσπαστη πραγματικότητα της καθημερινής ζωής μας. Μια πραγματικότητα που δεν μας εγκαταλείπει ποτέ, είτε εισβάλλοντας στα όνειρά μας, είτε καθορίζοντας την ποιότητα και το περιεχόμενο της δημιουργικής δράσης μας στην κατάσταση της αφυπνισμένης συνείδησης, εκείνης που ζει, κινείται και υπάρχει μέσα στον κόσμο των ανθρώπων.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]