«Η γενιά μου μεγάλωσε γλήγορα. Ωρίμασε πρόωρα. . . Έτσι το θέλησε η Ιστορία. Μας άρπαξε απ` τα θρανία και την παιδική ξεγνοιασιά. Και μας φόρτωσε το ντουφέκι και την ευθύνη για τη Λευτεριά. Μεγάλο το βάρος για τις πλάτες μας. Το σηκώσαμε. Και φανήκαμε άξιοι. Μα σταθήκαμε άτυχοι. . .». Με αυτή τη δήλωση άρχιζε το βιβλίο `Αναμνήσεις ενός Αντάρτη`, Α΄ τόμος, μιας τριλογίας που γράφτηκε στη φυλακή του Ιτζεδίν Κρήτης και κυκλοφόρησε το 1989. Εκείνος ο τόμος αναφερόταν στα νεανικά χρόνια του συγγραφέα, στα γεγονότα της εποχής, όπως τα είδε μέσα απ` το κελί του μελλοθάνατου. [. . .] Ο Β΄ τόμος της τριλογίας, που κυκλοφορεί τώρα, ύστερα από δέκα συναπτά χρόνια [. . .], είναι κι αυτό έργο της φυλακής. Γράφτηκε στα κάτεργα της Χούντας. Και αναφέρεται εξ` ολοκλήρου στην Αντίσταση [. . .]. Έπεται ο Γ΄ τόμος της τριλογίας (που δε θα αργήσει πολύ), ολοκληρωτικά αφιερωμένος στο ΔΣΕ και στον Εμφύλιο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]