Ο Ευήμερος ο Μεσσήνιος (τέλη 4ου αιώνα π.Χ.) αποτελεί μία ιδιαιτέρως σημαντική προσωπικότητα των ελληνιστικών χρόνων. Μυθογράφος, θεωρητικός της θρησκείας, ουτοπικός συγγραφέας, γρανάζι της πολιτικής προπαγάνδας της εποχής του, άθεος, είναι ορισμένοι από τους χαρακτηρισμούς που τον συνοδεύουν στην ιστορία της γραμματείας που μελετά την εποχή μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Σε αυτήν την ιδιαίτερη και σημαντική περίοδο της αρχαίας ιστορίας, ο Ευήμερος συνέγραψε το έργο του `Ιερά Αναγραφή`, μία ουτοπία που αντικατοπτρίζει τις τεράστιες αλλαγές που συντελέστηκαν σε κάθε τομέα της ανθρώπινης ζωής. Η ιδιαιτερότητα του Ευήμερου έγκειται στο διττό ρόλο του: αφενός ένας άνθρωπος της εποχής του και, συνεπώς, μια πηγή αυτής της ιστορικής περιόδου· αφετέρου ένας θεωρητικός της θρησκείας, η σκέψη του οποίου αντηχεί στο έργο σπουδαίων μελετητών, όπως ο Edward B. Taylor και ο James Frazer. Από την έννοια της ουτοπίας, την αρχαιοελληνική κοσμοθεώρηση, τα ελληνιστικά χρόνια και το μύθο, έως την ακαδημαϊκή μελέτη της θρησκείας και τις νέες τάσεις της έρευνας, το βιβλίο κινείται σε ιστορικά και θεωρητικά μονοπάτια στην αναζήτηση των θεών των αρχαίων ελλήνων και της θρησκείας ως πολιτισμικού φαινομένου.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]