Πόσες φορές για να δικαιολογηθούν ορισμένες αδυναμίες ακούμε να λέγεται: «Είναι ανθρώπινο»! Και στην πραγματικότητα, αν το καλοσκεφτούμε, αυτό το «είναι ανθρώπινο» σημαίνει απλούστατα: «Είναι ζωώδες». Πώς λοιπόν μπορεί κανείς να ορίσει την ανθρώπινη φύση; Ο άνθρωπος είναι αυτό το διφορούμενο ον που η εξέλιξη έχει τοποθετήσει στα σύνορα του ζωικού και του θεϊκού κόσμου. Η φύση του λοιπόν είναι διπλή και αυτήν ακριβώς την πόλωση είναι που πρέπει να συνειδητοποιήσει για να την ξεπεράσει. Αν γράφτηκε στα ιερά κείμενα: «Είστε Θεοί», είναι λοιπόν για να υπενθυμίσει στον άνθρωπο τη θαμμένη παρουσία μέσα του μιας ανώτερης ουσίας που πρέπει να μάθει να εκδηλώνει. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]