Το 1269, όταν η Βυζαντινή Αυτοκρατορία γνωρίζει μια πρόσκαιρη αναλαμπή, διακόσια χρόνια πριν τα τέλος της χιλιόχρονης πορείας της, το οποίο θα θέσουν τα ανθρώπινα κοπάδια της Ευρώπης και οι ορδές των νομάδων της Ασίας, μια σκοτεινή συνωμοσία εξυφαίνεται κατά του Αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄Παλαιολόγου. Η αναζωπύρωση ως χριστιανικής αίρεσης της πανάρχαιας θρησκείας των Μανιχαίων, οι οπαδοί της οποίας ονομάζονταν διαφορετικά σε κάθε περιοχή όπου εμφανίστηκαν, Παυλικανοί, Βογόμιλοι ή Καθαροί, τραντάζει τα σάπια θεμέλια του Βυζαντίου και την οδηγεί σε μια περίοδο δολοπλοκιών και εμφυλίων διαμαχών. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]