Από όλους τους ήρωες της αττικής τραγωδίας η εποχή μας περισσότερο θαυμάζει τον σοφόκλειο Αίαντα. `Ευγενής` αποκαλείται και `λαμπρός` και πολλοί αναγνωρίζουν, και ανάμεσά τους και ο Kitto, ότι είναι `η ασύγκριτα καλύτερη μορφή από όλους`. Αυτή η σπουδαία μορφή είχε ένα σκοτεινό και ντροπιαστικό τέλος. Επειδή στερήθηκε τα όπλα του Αχιλλέα, ξεκίνησε τη νύχτα να σκοτώσει τους Ατρείδες και τον Οδυσσέα. Η Αθηνά όμως τον αποτρέλανε και ο Αίας έπεσε πάνω στα κοπάδια των Αχαιών σφάζοντάς τα. Όταν συνήλθε, μη αντέχοντας την ντροπή, αυτοκτόνησε. Παρά τα σφάλματά του, πολλοί βρίσκουν σε αυτόν ένα ευγενές πνεύμα που ήρθε αναπότρεπτα σε σύγκρουση με τους Αχαιούς, έναν αδούλωτο μαχητή ο οποίος στο τέλος κράτησε την τιμή του, αφού ο θάνατός του είναι και μια πράξη εξιλέωσης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]