. . .Πλούσια η συγκομιδή από τους μοναδικής ομορφιάς χαβάδες της ψυχής μας που ζωγράφισαν αλαφροΐσκιωτοι τραγουδιστάδες του έρωτα και της βιοπάλης. Η δισκογραφία το καινούργιο πρόσχημα για ένα ακόμα μοναδικό ταξίδι. . . Πώς, όμως, να βάλεις μεζούρες και όρια, πώς να αγκαλιάσεις ολόκληρο το ασίγαστο μεράκι και το αειθαλές κέφι; Διόλου ασήμαντο που σεργιανούμε στην καθημερινή ρουτίνα της σκληρής μηδαμινότητας με . . .σωσίβια τόσες και τέτοιες ανεπανάληπτες μελωδίες αμέτρητων χαρισματικών προγόνων. Το λαϊκό τραγούδι των ελληνικών πόλεων στις ποικίλες του μεταστοιχειώσεις αφήνει στις γενιές οι οποίες ζουν στην αρχή μιας καινούριας χιλιετίας πολύτιμη παρακαταθήκη έμπνευσης. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]