Η σημερινή πραγματικότητα στην εκπαίδευση απαιτεί το παιδί να βρίσκεται στο κέντρο του ενδιαφέροντός μας και γενικά πιστεύεται πως το κάθε εκπαιδευτικό σύστημα οφείλει να εξυπηρετεί πάνω απ` όλα την ανάπτυξη του παιδιού ως ατόμου προορισμένου να ζήσει σε μια σύγχρονη και απαιτητική κοινωνία. Στο βιβλίο γίνεται αναφορά στην παραδοσιακή αγωγή, στην αγωγή ως ανάπτυξη και ακόμα γίνεται προσπάθεια να διαφανεί ο συνεχής αγώνας για αναζήτηση νέων προσεγγίσεων για τη σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών κυρίως μέσα από την εργασία μεγάλων παιδαγωγών (Dewey, Peters, Piaget, Neill) αλλά και μέσα από τις κοινωνικές αλλαγές και προτεραιότητες, που οριοθέτησαν τις παιδαγωγικές επιδιώξεις και υποχρέωσαν σε νέους προσανατολισμούς τους παιδαγωγικούς στόχους. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]