Ο Άγιος Δημήτριος, η Μητρόπολη του Μυστρά, είναι ένα από τα σπουδαιότερα μνημεία της ύστερης βυζαντινής περιόδου στον ελλαδικό χώρο. Η σπουδαιότητα και το ενδιαφέρον που παρουσιάζει δεν έγκειται μόνο στο γεγονός ότι ανήκει σε έναν ιδιαίτερο τύπο ναοδομίας, που μάλιστα προέκυψε από μια ριζική μετασκευή ή στο ότι η τελική βυζαντινή μορφή του είναι αποτέλεσμα πολλών κατασκευαστικών φάσεων, αλλά συγχρόνως στην ιδιαίτερη θέση που κατέχει στην ιστορία του Δεσποτάτου του Μορέως και του Βυζαντίου γενικότερα. Κατά τον τρόπο αυτό, ο Άγιος Δημήτριος δεν αποτελεί απλά ένα εξέχον παράδειγμα της αρχιτεκτονικής δημιουργίας των παλαιολόγειων χρόνων, αλλά συγχρόνως συνδέεται με τα σημαντικά γεγονότα της περιόδου της αυτοκρατορίας, τα οποία σημάδεψαν την τελευταία πνευματική και πολιτιστική της αναγέννηση, αλλά και την οριστική της πτώση. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]