Κάτι μου λέει πως έχω περάσει όλη τη ζωή μου απολαμβάνοντας τη μουσική: δημιουργώντας μουσική, γράφοντας μουσική, ενορχηστρώνοντας, συνεργαζόμενος με αμέτρητους σπουδαίους μουσικούς σε παραστάσεις και, φυσικά, ακούγοντας μουσική. Τι είπα τώρα! Ακούγοντάς τη! Αν με κρεμάσει κανείς με τα πόδια πάνω και το κεφάλι κάτω είμαι σίγουρος ότι θα πέσουν από τα αυτιά μου νότες! Η μουσική ανέκαθεν ήταν φίλη μου και μέσο ανακούφισης σε καλές και άσχημες στιγμές, γιατί διαθέτει μια μαγεία που θα μας χαρίζει πάντα αυτό που ποθεί η καρδιά μας. Είναι τόσο μεγάλη η ποικιλία των διαφορετικών ειδών μουσικής που δημιουργήθηκαν με την πάροδο του χρόνου, είτε είναι έργα του Βach, του Μahler·, του Βacharach ή του ΜcCartney, ώστε υπάρχει ένα είδος για τον καθένα. Η μουσική είναι η μόνη Τέχνη που αγγίζει την ανθρώπινη ψυχή όπως τίποτε άλλο: είναι το πιο υπέροχο, το πιο αρχέγονο, η καρδιά της ύπαρξης μας. Είμαι σίγουρος ότι οι πρόγονοί μας ήταν σε θέση να δημιουργήσουν μουσική πριν να είναι σε θέση να μιλήσουν. (...)
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
