(. . .) Ο πρωταγωνιστής και βιογραφούμενος ήρωας του έργου, η Κυβέλη, ένα κορίτσι που βγαίνει στον κόσμο προικισμένο με εξαιρετική εξυπνάδα κι ευαισθησία, είναι ο τύπος του κοριτσιού της καλής τάξεως (της αστικής φυσικά!) που έχει την πεποίθηση, πως της ανήκει ο κόσμος, και το δικαίωμα να πληγώνει αυτή μα ο άλλος να `ναι υπεύθυνος· που ασχολείται μονάχα με ό,τι της αρέσει και πρώτ` απ` όλα με τον εαυτό της. Είναι υπερτροφικά εγωίστρια κι εγκεφαλική, πνευματική και μουσικά καλλιεργημένη, αλλά στρυφνή, νευρωτική, απόλυτη, αδιάχυτη «πόρτα κλειστή», και προκλητικά ειλικρινής. Δε χαρίζεται στον εαυτό της. Τον αναλύει με την άρρωστη ηδονή της αυτοτιμωρίας - και τούτο το στοιχείο της αφαιρεί την αντιπαθητικότητα. (. . .) Η Κυβέλη δεν στερήθηκε την κακιά τραγική πείρα της σκλαβιάς και της πείνας, που γνωρίσανε όλοι οι λαοί της Ευρώπης· ούτε στερήθηκε την πείρα του ηρωικού σεισμού που φέρανε στον κόσμο τα κινήματα της Εθνικής Αντίστασης. Όμως περνάει πάνου απ` αυτά. Ο «Άνθρωπος» λείπει από το έργο της. (. . .)

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]