Έπειτα από είκοσι και πλέον χρόνια διδασκαλίας και εργασίας στον τομέα της μαγειρικής τέχνης, είμαι βέβαιος για ένα πράγμα: ένας σεφ δεν μπορεί ποτέ να σταματήσει να μαθαίνει και να εξελίσσεται. Ο κόσμος της μαγειρικής μεταβάλλεται συνεχώς, καθώς οι οικείες τεχνικές και εμπειρίες δίνουν διαρκώς τη θέση τους σε νέες, υποχρεώνοντας τους σεφ να αναθεωρούν τις γνώσεις τους. Συνεπώς, ένας σεφ δεν αρκεί μόνο να γνωρίζει τα υλικά, τις τεχνικές, τα εργαλεία και τον εξοπλισμό, αλλά πρέπει να εμβαθύνει περισσότερο στον κόσμο των τροφίμων και της μαγειρικής γενικότερα· να είναι μελετητής των χρωμάτων, των υφών και των αρωμάτων· να γνωρίζει την ιστορία των τροφίμων, τη χημεία και την αλχημεία τους, την τέχνη της παρουσίασης, αλλά και πώς να φροντίζει για την ασφάλεια των πελατών· να γνωρίζει πώς να διοικεί και πώς να ικανοποιεί τις ανάγκες και τις προσδοκίες των πελατών, πώς να δημιουργεί και να διαχειρίζεται προϋπολογισμούς, πώς να αναθέτει εργασίες και να απαντά στις ερωτήσεις όσων δουλεύουν γύρω του. (. . .)

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]