[...] Αν ο ποιητής είναι κάποιος, ειν` εκείνος για τον οποίον πολύ λίγο μετρούν τα ήδη καμωμένα πράγματα - κάποιος που η εμμονή του είναι να Ποιεί. Όπως όλες οι εμμονές, η εμμονή του να Ποιείς έχει μειονεκτήματα· φερ` ειπείν, το μόνο ενδιαφέρον που θα είχα στο να κάνω χρήματα θα ήταν να τα κάνω. Ευτυχώς, πάντως, θα προτιμούσα να κάνω σχεδόν οτιδήποτε άλλο, συμπεριλαμβανομένων ατμομηχανών και τριαντάφυλλων. Με τα τριαντάφυλλα και με τις ατμομηχανές (για να μην αναφέρω τους ακροβάτες την Άνοιξη τον ηλεκτρισμό το Κόνεϊ Άιλαντ την 4η Ιουλίου τα μάτια των ποντικών και τους Καταρράκτες του Νιαγάρα) τα `ποιήματά` μου συναγωνίζονται. Επίσης συναγωνίζονται το ένα το άλλο, με τους ελέφαντες, και με τον Ελ Γκρέκο. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]