(. . .) Όταν ξεκίνησα αυτή την καταγραφή δεν πίστευα ούτε κατά διάνοια ότι θα ζήσω μέχρις εδώ, ότι αυτό που θεωρούσα σημειώσεις για οικογενειακή χρήση θα γινόταν βιβλίο και μάλιστα ότι μετά θα ακολουθούσαν άλλα τρία, καταγράφοντας μισό αιώνα ιστορίας. Με πολύ πάθος αλλά χωρίς φόβο, χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς υστεροβουλίες, χωρίς παρωπίδες. Δεν προσπάθησαν να δικαιώσω ή να δικαιολογήσω εκ των υστέρων πρόσωπα και πράξεις, δεν προσπάθησα να ρίξω το ανάθεμα σε άλλους, πρόσωπα, καταστάσεις ή «τον κακό μας τον καιρό». Περιέγραψα τα γεγονότα όπως τα βλέπαμε τότε, όπως τα αντιμετωπίζαμε τότε, χωρίς τις ευκολίες του παντογνώστη σημερινού κριτή. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]