Δύο κατηγορίες ανθρώπων πάντοτε θαύμαζα και εκτιμούσα ιδιαίτερα - και συνεχίζουν να μου δημιουργούν δέος και θαυμασμό: αυτούς που διέθεταν πνεύμα, παιδεία, γνώσεις και συγκροτημένη σκέψη και εκείνους που εφάρμοζαν και ακολουθούσαν πιστά στην καθημερινή τους ζωή αρχές, αξίες και ηθικές συμπεριφορές. Το πρότυπο λοιπόν του σωστού ανθρώπου υπήρξε ανέκαθεν για μένα εκείνο που συνδύαζε τη γνώση με το χαρακτήρα και, για να παραφράσουμε ένα γνωμικό του Μαχάτμα Γκάντι, τη γνώση με την αρετή. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
