Ο σημερινός άνθρωπος έχει κτίσει τό σπίτι του χωρίς παράθυρα [. . .] Δεν βλέπει και δεν περιμένει τίποτα έξω από τόν εαυτό του καί τόν ατομικό του κόσμο. Τό σπίτι του δεν αερίζεται καί γι` αυτό βρωμάει. Δεν βλέπει φως και δεν τρέφεται από πουθενά. [. . .] Τό σκοτάδι που ιόν περιβάλλει είναι πιο βαθύ από τήν πιο σκοτεινή παραμονή Χριστουγέννων. Χειρότερο απ` όλα είναι ότι ένα τέτοιο σπίτι μέ τέτοια παράθυρα δεν επιτρέπει στόν άνθρωπο νά διατηρεί την ελπίδα ότι κάποτε θά μπορέσει νά δει τή λάμψη του θεού μέσα στην καρδιά του.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
